Grecja, czyli jak centrum pożera peryferie

Gdy robi się naprawdę gorąco, okazuje się nagle, że „ciocia Angela” nie ma ani czołgów, by nas obronić, ani woli, by nas zmodernizować. Ma za to banki, by nas ograbić Ewa Kopacz ma rację. Polska, do niedawna „zielona wyspa”, może być drugą Grecją. Tyle tylko, że recepta pani premier jako żywo przypomina zawołanie szlagonów z czasów saskich: „Polska nierządem stoi”. Nie wychylać się, nie uniezależniać, nie reindustrializować, nie polonizować sektora bankowego, pozostać wiernym podnóżkiem Berlina, a wszystko będzie dobrze. Tymczasem przykład Grecji – w ocenie autora powyższych słów, jak i co najmniej dwóch ekonomistów legitymujących się nagrodą Nobla – pokazuje, czym kończy się rozwój zależny, jaki los spotyka ostatecznie neokolonie. Polska naturalnie boi się Rosji i słusznie ma za złe...